خشکسالی در مناطق مرکزی افغانستان؛ «در تاریخ این قسم خشکسالی را ندیده بودم»
دوشنبه ۲ جوزا ۱۴۰۱
دهقانان ولایت‌های بامیان و دایکندی از خشکسالی شاکی‌اند و می‌گویند که آب کاریزها خشک شده است و باشنده‌های محل حتی برای تامین آب آشامیدنی با مشکل مواجه‌اند. به گفته مسئولان، حدود ۱۰۰ هزار فامیل از خشکسالی متضرر شده‌اند.
بیش از ۸۰ درصد باشنده‌های مناطق مرکزی افغانستان مصروف زراعت و مالداری‌اند و تمام خرج و مصارف‌شان را از این دو بخش به دست می‌آورند، اما خشکسالی کنونی معیشت این خانواده‌ها را در معرض تهدید قرار داده است.
رحیم، باشنده منطقه کاریزک ولسوالی شیبر ولایت بامیان به دویچه وله گفت که امسال خشکسالی شدید است، حوض‌ها و چشمه‌ها خشک شده است و کشت و کار مردم از بین رفته است.
او گفت: «در طول تاریخ این قسم خشکسالی نبوده، برای زراعت هیچ آب نیست و مردم با مشکل آب آشامیدنی را پیدا می کنند. اگر برای مردم کمک صورت نگیرد، مردم مجبور می‌شوند کوچ کنند.»
این باشنده محل می‌گوید که اگر حکومت طالبان و مؤسسات برای مردم محل کمک نکنند، دهقانان به کوچ‌های دسته‌جمعی به سایر مناطق این کشور و یا حتی کشورهای همسایه مجبور خواهند شد.
سوء تغذیه، کمبود آب آشامیدنی و تلفات مواشی به دلیل نبود علوفه، از مهم‌ترین پیامدهای خشکسالی در بامیان پیش‌بینی شده است.
مردم ولایت زراعت‌پیشه دایکندی نیز شکایت دارند که به خاطر کمبود آب، حاصلات زراعتی امسال بسیار کاهش خواهد یافت.
عزیز شفق، یکی از باشنده‌های ولایت دایکندی می‌گوید که زمستان سال گذشته برف کم باریده و همچنان در بهار امسال باران نباریده است که سبب خشکسالی و کم‌آبی گردیده است. او افزود: «به خاطر نباریدن باران، امسال نسبت به سال‌های گذشته خشکسالی خیلی زیاد است و اکثر دهقانان با مشکل روبه‌رواند.»
ذبیح الله، رئیس اداره زراعت و مالداری طالبان در بامیان می‌گوید که در حدود ۱۰۰ هزار فامیل در نتیجه خشکسالی متضرر شده‌اند. او می‌افزاید که امراض نباتی نیز در مزارع شیوع یافته: «به دلیل خشکسالی آفت‌های موری لشکری، قونغوزک کچالو، پختگک سیب در مزارع و باغ‌های زراعتی شیوع پیدا کرده است.»
به گفته وی، اداره محلی با همکاری مؤسسات، برای جلوگیری از کوچ‌های دسته جمعی، ۶۷۷ تن گندم را تحت عنوان «کار در مقابل غذا» برای دهاقین این ولات توزیع می‌نمایند.
کارشناسان می‌گویند که اگر برای دهقانان مناطق مرکزی کمک و همکاری صورت نگیرد، پیامدهای ناگواری در پی خواهد داشت.
سیدعبدالوهاب فیروزی، کارشناس زراعتی می‌گوید: «برای جلوگیری از چنین وضعیتی در سال‌های آینده، ایجاد علفچر، باغ‌های زراعتی و کوهی، غرس نهال‌های مثمر و غیرمثمر، ایجاد کانال‌های آبی و واترشیت صورت بگیرد.»
این خشکسالی زمانی دامنگیر افغان‌ها شده است که در غیر آن هم به دلیل بحران سیاسی و فروپاشی اقتصادی از فقر و گرسنگی رنج می‌برند. آمار ملل متحد نشان می‌دهد که نیمی از جمعیت افغانستان با گرسنگی حاد مواجه‌اند.
منبع: دویچه وله
