بیانیه مجمع محبان اهل بیت(ع) به مناسبت ۱۵ خرداد (جوزا) آغاز قیام ملت ایران

یکشنبه ۱۵ جوزا ۱۴۰۱-

در ۱۳ خرداد (جوزا) ۱۳۴۲ مصادف با روز عاشورا امام خمینی(ره) در مدرسه فیضیه سخنرانی کرد که در پی آن، شب ۱۳۴۲/۳/۱۵ امام را از منزلش در قم دستگیر و در تهران به زندان انتقال دادند.

روز ۱۳۴۲/۳/۱۵ ملت ایران در شهرهای مختلف دست به تظاهرات اعتراض‌آمیز زدند و توانستند امام و رهبرشان را از زندان آزاد کنند.

در ۴ آبان (عقرب) ۱۳۴۳ سخنرانی معروف امام خمینی(ره) علیه کاپیتولاسیون در منزلش با این جملات آغاز شد:

«انا لله و انا الیه راجعون

من تأثرات قلبی خودم را نمی‌توانم انکار کنم؛

قلب من در فشار است.

چند روزی که مسایل اخیر ایران را شنیدم خوابم کم شده است. ناراحت هستم. قلبم در تکان است. با تأثرات قلبی روزشماری می‌کنم چه وقت مرگ پیش بیاید.

ایران دیگر عید ندارد، عید ایران را عزا کردند.

ما را فروختند. استقلال ما را فروختند. باز هم چراغانی کردند. عزت ما پایکوب شد. عظمت ایران از بین رفت. قانونی را به مجلس برده تصویب نمودند که ما را در آن قانون ملحق کردند به پیمان وین.

بر اساس این قانون، مستشاران نظامی آمریکا با خانواده‌های‌شان با کارمندان نظامی‌شان با خدمه‌شان از هر جنایتی که در ایران مرتکب شوند،‌مصئون هستند.

اگر یک خادم آمریکایی اگر یک آشپز آمریکایی یک مرجع تقلید شما را در خیابان ترور کند می‌تواند، پولیس ایران حق ندارد جلوش را بگیرد و دادگاه ایران حق ندارد محاکمه‌اش کند.

مردم ایران را از سگهای آمریکایی پست‌تر کردند. اگر کسی سگ آمریکایی را زیر بگیرد بازخواست می‌کنند. ولی اگر آشپز آمریکایی شاه ایران را زیر بگیرد، مرجع تقلید ایران را زیر بگیرد، کسی حق بازخواست ندارد.

این مجلس ارتباطی به ملت ایران ندارد؛

این مجلس سر نیزه است، مجلسی که به فتوای مراجع تحریم شده است چه بر سر ما آورد؛

ای ارتش ایران، من اعلام خطر می‌کنم! 

ای سیاسیون ایران، من اعلام خطر می‌کنم!

ای بازرگانان ایران من اعلام خطر می‌کنم! 

ای علمای ایران، ای مراجع ایران، من اعلام خطر می‌کنم! 

ای فضلا، ای طلاب، ای مراجع، ای آقایان، ای نجف، ای قم، ای مشهد، ای تهران، ای شیراز، من اعلام خطر می‌کنم!.

والله گناه‌کار است کسی که داد نزند؛

ای سران اسلام، به داد اسلام برسید! 

ای علمای اسلام، به داد اسلام برسید!

ای علمای قم، بداد اسلام برسید!

ما زیر چکمه آمریکا برویم که دلار نداریم؟

آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از امریکا بدتر، شوروی از هردو بدتر، همه از هم بدتر و همه از هم پلیدتر. اما امروز سر و کار ما با آمریکا است، دولت امریکا باید بداند که امروز قرآن با تو خصم است، ملت ایران با تو خصم است.

تمام گرفتاری ما از آمریکا است؛

تمام گرفتاری ما از اسرائیل است.

این دولت به مملکت ما خیانت کرد، به اسلام خیانت کرد، به قرآن خیانت کرد. وکلای مجلسین که رای دادند خیانت کردند.

دنیا بداند اینها وکیل ملت نیستند. اگر بودند هم من عزل‌شان کردم. اینها معزولند.»

در پی سخنرانی فوق در شب ۱۳ آبان (عقرب) ۱۳۴۳، امام خمینی را از منزلش دستگیر و مستقیم به فرودگاه تهران برده به ترکیه در انکارا تبعید کردند، ۲۱ آبان‌ماه (عقرب) محل تبعید را تغییر داده، ایشان را به شهر بورسای ترکیه انتقال دادند.

ساواک دلیل تبعید امام خمینی را اقدام علیه امنیت کشور اعلام کرد. اما علی‌رغم جو اختناق، مردم انقلابی ایران دست به اعتراضات زدند و چند ماه دروس حوزات علمیه تعطیل شد.

امام خمینی(ره) در فرصت اقامت اجباری در ترکیه تحریرالوسیله را نوشته و در آن احکام جهاد، دفاع، امر به معروف و نهی از منکر و مسایل روز را به عنوان تکالیف شرعی فراموش‌شده تدوین نمودند.

با تبعید امام در ترکیه ملت ایران را خاموش ساخته نتوانستند، در ۱۳ مهرماه (میزان) ۱۳۴۴ حضرت امام همراه فرزندش حاج آقا مصطفی خمینی به تبعیدگاه دوم یعنی کشور عراق اعزام شدند. امام در سوم آبان‌ماه (عقرب) ۱۳۴۴ اولین درسش را در مسجد شیخ انصاری با این جملات شروع کرد:

«بسم الله الرحمن الرحیم

خداوندا ما را به خود ما واگذار مفرما!

خدایا ما را از غیر خودت منصرف گردان!»

تبعید در عراق فصل جدیدی از مبارزات اسلامی را رقم زد و امام خمینی در ۱۳ سال اقامت در عراق علاوه از پرداختن به درس و بحث فقه و اصول، کتاب حکومت اسلامی را منتشر نموده لحظه‌ای از مبارزات اسلامی فاصله نگرفت و همچنان به حیث رهبر انقلاب، نقش مؤثر خویش را ایفا نمودند. سرانجام تحت فشار دولتین ایران و عراق تصمیم گرفت به کویت برود، ولی رژیم شاهنشاهی ایران کویت را وادار به مخالفت کرد.

از کویت به بصره برگشت و بعد هم رهسپار پاریس شد و در۱۴ مهر (میزان) ۱۳۵۷ وارد پاریس شدند.

پس از چهار ماه اقامت در فرانسه و رهبری بحرانی‌ترین دوران انقلاب اسلامی، از نوفلو شاتو در ۱۲ بهمن (دلو) ۱۳۵۷ وارد ایران شده ضمن اعلام پیروزی انقلاب اسلامی فرمودند: «من خودم دولت تعیین می‌کنم».

شورای انقلاب تشکیل، دولت موقت ایجاد و در ۱۲ فروردین (حمل) ۱۳۵۸ در رفراندوم عمومی، مردم به نظام جمهوری اسلامی رای دادند. با تدوین قانون اساسی جمهوری، سیستم حکومتی در ایران پایه‌گذاری شد که قبل از آن نمونه دیگری در هیچ کشوری تجربه نشده بود. اکنون که بیش از ۴۰ سال از تأسیس این نظام می‌گذرد، همچنان زنده و پویا با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی، مبتنی بر ارزشهای دینی حکومت می‌نماید و در برابر زورگویان و سلطه‌گران هم‌چنان با قامت استوار ایستاده است.

در پایان مجمع محبان اهل بیت(ع) ضمن گرامی‌داشت این مناسبت خجسته، آن را به ملت ایران تبریک گفته امیدوار است این حرکت بزرگ عدالت‌خواهی به قیام عدالت‌گستر عالم، مهدی موعود(عج) متصل گردد و شاهد تحقق حکومت صالحان در همه انحاء عالم باشیم.

مجمع محبان اهل بیت (ع) افغانستان

۱۴۰۱/۳/۱۵هجری شمسی