وضعیت دشوار بیجاشده‌گان بلخاب در دامنه‌های کوه
شنبه ۱۱ سرطان ۱۴۰۱
پس از آغاز درگیری میان مولوی مهدی و حکومت امارت اسلامی، صدها خانواده که اغلب باشنده‌های منطقه «گلورز» ولسوالی بلخاب هستند، در دامنه کوه‌های «بند پیتاب» ولایت بامیان آواره شده‌اند. مشاهدات خبرنگار صدای افغان نشان می‌دهد که بیجاشدگان مذکور در وضعیت بسیار سخت و دشوار به سر می‌برند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا)- بامیان: پس از نشر خبرهای مبنی بر بیجا شدن صدها خانواده از ولسوالی بلخاب ولایت سرپل، خبرنگار محلی صدای افغان وضعیت بیجاشدگان را از نزدیک بررسی کرده است.
صدها خانواده در کوه‌های معروف به «تاس» در نوار مرز ولسوالی بلخاب ولایت سرپل آواره شده‌اند که باتوجه به سردی هوا تعداد زیادی از اطفال در دامنه‌های این کوه به بیماری‌های سینه بغل، جلدی و اسهالات مبتلا گردیده است.
هرچند ساکنان بلخاب می‌گویند که امارت اسلامی برای آنان نامه فرستاده که به خانه‌های‌شان برگردند اما هنوز هم مردم برنگشته و شب‌ها و روزهای‌شان را بدون سرپناه در این کوه‌پایه‌ها سپری می‌کنند.
خدیجه؛ از بیجاشده‌های منطقه گلورز بلخاب به خبرگزاری آوا گفت: «وقتی جنگ آغاز شد، همه ما بدون کمپل، ظرف و مواد غذایی خانه‌های خود را ترک کردیم و سه شب و روز را بدون آب، غذا و سرپناه در کوه‌ها سپری کردیم.»
اخیراً مولوی عبدالله سرحدی؛ والی بامیان در یک جلسه اضطراری با مؤسسات ملی و بین‌المللی خواهان کمک فوری با بیجاشده‌های ولسوالی بلخاب شده بود که به گفته ساکنان محلی تا اکنون تعدادی از نهادهای کمک‌کننده به این مناطق آمده است اما عملاً کمکی برای آن‌ها صورت نگرفته است.
علی‌محمد؛ از دیگر بیجاشده‌های این ولسوالی می‌گوید: «هم‌اکنون صدها خانواده در کوه تاس بدون داشتن خیمه و حتی تشک و بالش، شب‌ها را صبح می‌کنند؛ دیروز دو طفل در حالت کوما بود، معلوم نیست که هنوز زنده است یا فوت شده است.»
تعداد زیادی از خانواده‌ها در روستاهای سوخته، پیتاب و گنده‌جه از مربوطات ولسوالی یکه‌ولنگ ولایت بامیان جابه‌جا شده‌اند.
آنان از نهادهای ملی و بین‌المللی می‌خواهند که برای‌شان، لباس، دارو و مواد غذایی فراهم نمایند.
مقام‌های امارت اسلامی می‌گویند که هیچ‌گونه تهدید علیه غیرنظامیان در ولسوالی بلخاب وجود نداشته و باید بیجاشده‌ها به روستاهای‌شان برگردند.
