همایش عاشورا و مبلغان در کابل برگزار شد
پنج‌شنبه ۶ اسد ۱۴۰۱
همایش عاشورا و مبلغان به مناسبت فرارسیدن محرم‌الحرام در سالون مجمع محبان اهل بیت علیهم السلام در پایتخت کشور برگزار شد.
این همایش با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید توسط حجت‌الاسلام والمسلمین آقای علوی آغاز شد.
در ادامه حجت‌الاسلام والمسلمین آقای سید عبدالله ذکی در بخش از سخنانش گفت: ایام محرم بزرگ‌ترین فرصت تبلیغ دین اسلام است. در ایام عاشورا مسأله امامت که مهم‌ترین بحث جامعه اسلامی را تشکیل می‌دهد باید به صورت درست تبیین شود.
آقای ذکی در ادامه افزود در ایام محرم روی سه موضوع بحث جدی صورت گیرد. اول موضوع معرفت و شناساندن اهل بیت علیهم السلام برای عموم مردم، چراکه امامت رکن دین است و باید به صورت دقیق در ایام محرم تبیین شود.
موضوع دوم بعد از معرفت محبت است، محبت امام حسین علیه السلام در قلوب همه هست و هر سال باشکوه‌تر از سال‌های قبل برنامه عزاداری محرم تجلیل می‌شود؛ پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه وآله فرمود: «من احب حسینا فقد احبنی» یعنی هر کسی که حسین علیه السلام را دوست داشته باشد مرا دوست می‌دارد. اما موضوع مهم‌تر که کامل‌کننده این دو مورد است، بحث اطاعت است. در کنار موضوع معرفت و محبت باید از اهل بیت علیهم السلام و معارف حسینی پیروی نیز صورت گیرد.
همچنین آقای فهیمی در بخشی از صحبت‌هایش اشاره کرد که در ایام عزاداری اباعبدالله الحسین علیه السلام تلاش شود که موضوع ولایت و امامت در دوران غیبت با رجوع به کتب و منابع معتبر اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
در این همایش آقای سلطانی در بخشی از صحبت‌هایش گفت: در ایام عزاداری کوشش شود که مباحث عزاداری به صورت علمی و عمیق کار شود و برنامه در قالب سمینارهای علمی، گفتمان‌های علمی با درنظرداشت متون دینی هر دو مذهب شیعه و سنی مورد بحث قرار گیرد. وی تاکید کرد که امام حسین علیه السلام تنها اختصاص به شیعه ندارد. امام حسین علیه السلام را به یک گروه خاص و مذهب خاص محصور نکنیم.
در ادامه آقای نوری صحبت نموده گفت: در ایام عزاداری تلاش شود از مباحثی که مورد اختلاف است و اصلاً مبنای مشخصی ندارد خودداری گردد و به آنها پرداخته نشود؛ بلکه توجه جدی روی امت واحده شود و نسبت به وحدت جامعه اسلامی کارهای بنیادی و اساسی صورت گیرد. همچنین مبلغان مردم را به سمت اخوت و برادری و وحدت سوق دهند.
وی افزود که محرم فرصت مناسبی است تا بتوانیم عقاید خود را از کتب معتبر شیعه و سنی برای آحاد مردم بشناسانیم.
در ادامه آیت‌الله صادقی در بخشی از سخنانش گفت: تبلیغ، هدایت است و هدایت ارکان دارد. باید درک کنیم که ضروریات بحث چیست و در کدام مورد باید صحبت شود. دوم اینکه مسیر تبلیغ باید برای ما مشخص باشد که ما دچار سردرگمی نشویم. خیلی از کارها و انقلاب‌ها زمانی که مسیرش مشخص نشده است و از مسیر واقعی خود خارج شده است، به انحراف رفته است؛ پس باید مسیر تبلیغ مشخص باشد.
وی افزود: در ایام محرم نکته دیگر که مورد بحث است، محور تبلیغ است که همانا اهل بیت و امام حسین علیهم السلام می‌باشند. تبلیغ باید در محور قرآن و اهل بیت علیهم السلام صورت گیرد و نیازمندی‌های جامعه مورد بحث قرار گیرد. وی تاکید کرد که جامعه امروز از هر زمانی دیگر، به وحدت ضرورت بیشتری دارد.
آیت‌الله صادقی در ادامه افزود: نکته بعدی اینکه ما باید در تبلیغ خود الگو، رهبر و نمونه داشته باشیم. بهترین الگو و رهبر برای ما قرآن و اهل بیت علیهم السلام است. در مسأله عزاداری ایام‌محرم، ارباب‌گرایی و قداست‌گرایی را کنار بگذاریم و به حقیقت عزاداری بپردازیم.
در پایان همایش، سید حسین عالمی بلخی رئیس مجمع محبان اهل بیت علیهم السلام در بخشی از سخنانش گفت: مجالس عزاداری ما باید اثرگذاری فراتر از تشیع داشته باشد. در افغانستان یک نمونه بسیار عالی از تفاهم از فرقین وجود دارد و علما وظیفه دارند نگذارند دست‌های نفاق‌افگن کار کنند، طوری که دست‌های نفاق‌افگن‌هایی که برای از بین بردن وحدت مسلمانان افغانستان دراز می‌شود، کوتاه گردد.
آقای عالمی بلخی در ادامه نکات مرتبط به برنامه‌های عزاداری عاشورای حسینی را چنین برشمرد: اول اینکه کوشش شود به شبهات، پاسخ‌های علمی و دقیق ارائه شود. دوم اینکه باید در برنامه تحریف‌زدایی صورت گیرد؛ به‌گونه‌ای که باید تحریفات در خصوص عزاداری ایام‌محرم شناخته شود و بعد با تحریفات مقابله شود. تمام علت و هدف قیام امام حسین علیه السلام در نامه‌ای که برای برادرش نوشته است، بیان شده اما بعضاً خلاف جریان را صحبت می کنند.
ایشان اضافه نمود: نکته دیگری که قابل توجه است اینکه باید عزاداری‌ها به‌روز شود، چون هزار و چندصد سال از قضیه عاشورا می‌گذرد اما هنوز عزاداری‌ها به صورت سنتی است. وی در این باره تأکید کرد که باید امام حسین علیه السلام نقطه وحدت بین مسلمین باشد، نه نقطه تفارق بین مذاهب اسلامی.
وی افزود که باید برنامه‌ها بر مبنای تبیین جایگاه عدالت و عدالت‌خواهی باشد و محور بحث‌ها باید امر به معروف و نهی از منکر باشد. به دستور قرآن کریم، مردم به زبان حسنه مورد موعظه و اندرز قرار گیرند.
