
بیانیهی شورای علمای شیعه افغانستان در رابطه با عاشورای ۱۴۴۴

پنج شنبه ۶ اسد ۱۴۰۱
بسم الله الرحمن الرحیم
عن النبی(ص): «حسين مني و أنا من حسين»
کشور ما افغانستان همواره دچار تحولات طوفندهی گوناگون بوده که این تحولات به نحوی زندگی مردم ما را دچار دگرگونیهای مختلف ساخته است؛ اما آنچه ثابت و پایدار مانده است، اعتقاد راسخ به اسلام و ارادت و محبت به پيغمبر خدا(ص) و اهل بیت گرامیاش(ع) ، بهویژه عشق حسین نوادهی نبی مکرم اسلام علیهما السلام و پاره تن آن نبی رحمت(ص) است. این عشق حیاتآفرین در قلوب مردم مؤمن و دانای ما همواره در سختترین شرایط، فهم و شعور و شور و امید آفریده است و به همین دلیل، این مردم پاکطینت همهساله غم حسین و نهضت خداخواهانه و حقطلبانهی اورا گرامی میدارند و هر سال پرشورتر از سال پار، با اقامهی مجالس عزا، اهداف نهضت او را بازخوانی مینمایند و بدین طریق در راه قرب الهی و رسیدن به حق و عدالت تلاش میورزند و امسال نیز چنین چیزی در حال تکرارشدن است.
و لذا شورای علمای شیعه افغانستان به عنوان مجموعهای از دلسوزان این مرز و بوم و آگاهان به مسائل دین و شریعت یادآوری امور ذیل را به مناسبت ماه محرم و مجالس عزاداری سیدالشهداء امام حسین(ع) لازم میداند:
۱- محبت و علاقه به خاندان پاک رسول الله(ص) اختصاص به هیچ مذهب و طریقهای ندارد؛ بلکه همه مسلمانان آن را یک امر مستحب اسلامی میدانند.
۲- امام حسین(ع) طبق نظر همه علمای اسلام برای احیا و استحکام دین خدا، احکام و ارزشهای قرآنی و شریعت اسلامی قیام کرد؛ بنابراین، تداوم راه این قیام و نهضت خونین، در پرتو پایبندی به فرایض الهی، نشر و گسترش احکام و معارف اسلامی میباشد. آن امام همام برای این امر به پا خاست که امت اسلام به دستورات خداوند عمل کنند. حقایق و معارف قرآن در جامعه حاکم باشد. حدود و مرزهای شریعت حفظ و رعایت شود. حقوق مردم پایمال نگردد. عدالت در تمام شئون زندگی مسلمانان اصل واساس باشد. ظلم و ستم و تبعیض برچیده و محو شود و حکام مسلمان با عدل و انصـــاف رفتار کنند، تا صفا و صمیمیت، اخوت و برادری، همدلی و همدردی بر سرزمینهای اسلامی حکومت کند.
۳- برپایی عزاداری و مجالس مصیبت شهدای کربلا و در راس آنان، سید و سرور شهیدان، اباعبدالله الحسین(ع) از شعائردینی و در جهت نشر و تبلیغ احکام و معارف اسلامی است؛ زیرا که آن حضرت برای احیای دین قیام کرد و برای زنده نگهداشتن ارزشهای قرآنی به پاخاست. پس جا دارد از چنین جانفشانی عظیم هر چه باشکوهتر تجلیل شود و مردم مومن با تمام توان سهم گیرند، تا پایبندی خود را به اهداف مقدس سیدالشهداء و ارادت و علاقه وافر خود را به سیدالمرسلین و خاتمالنبیین محمد مصطفی(ص) و اهل بیت پاک او نشان دهند.
۴- مفاسد اخلاقی و ظلم، پایههای یک جامعه سالم را متزلزل ساخته و مردم را به سمت گمراهی سوق میدهد و نیازهای بشر در سایه دین خداوند و قسط و عدل منبعث از آن تامین میگردد و اینها از شعارهای اصلی نهضت عاشورا است.
۵- کشور ما به خاطر چهل سال جنگ و درگیری نیاز مبرم به وحدت، صمیمیت، برادری و تفاهم دارد. عقل سلیم حکم میکند که منافع و گرایشهای شخصی، گروهی، قومی و منطقوی را در جهت تامین مصالح کشور و وطن نادیده گیریم. و برای آینده روشن، تربیت نسل نو، شکوفایی میهن و قطع وابستگی به خارج، از کینههای کهنه، اختلافات گذشته و از راه و روشهای مخرب و مهلک، فاصله گیریم. در پرتو همین اصل، از حکومت و مخالفان آن میخواهیم که مسائل و مشکلات را از طریق گفتوگو و مذاکره حل کنند، نه از طریق جنگ و خشونت که این کشور و این مردم دیگر تاب و تحمل جنگ و خشونت را ندارند.
۶- محرم، ماه ایثار و فداکاری است؛ محرم ماه گذشت و جانفشانی و از خودگذری در راه خدمت به دین و بندهگان خداوند است؛ لذا با توجه به بحران اقتصادی و بیکاری، حمایت از نیازمندان و فقرا در این برههی بسیار حساس ضروری بوده، توجه انسانهای خیر و نیکوکار را از هر طریق ممکن، مخصوصاً از راه نذورات مرسوم در ایام عاشورا خواستاریم.
والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته
شورای علمای شيعه افغانستان
محرم الحرام ۱۴۴۴هـ.ق = ۱۴۰۱هـ.ش