۹۰ درصد قالین افغانستان به پاکستان قاچاق می‌شود

پنج‌شنبه ۷ میزان ۱۴۰۱

قالین‌فروشان و قالین‌بافان در افغانستان می‌گویند که در یک سال اخیر این صنعت در حال رکود است و شماری از دست‌اندرکاران صنعت قالین‌بافی، از این پیشه دست کشیده‌اند.

به رسمیت شناخته نشدن حکومت طالبان، متوقف ماندن پروازهای خارجی و محدودیت‌های موجود در عرصه بانک‌داری از عوامل عمده کاهش صادرات قالین افغانستان در یک سال اخیر عنوان شده است.

مسئولان اتحادیه قالین‌فروشان در کابل می‌گویند که تحولات سیاسی اخیر باعث شده تا حدود ۴۰ درصد قالین‌فروشان ورشکست شوند.

حاجی فرید کریم‌زاده، رئیس کمیته فرهنگی اتحادیه قالین‌فروشان در کابل به دویچه وله گفت: «متاسفانه بعد از تحولات سیاسی اخیر در افغانستان، میزان صادرات قالین به کشورهای اروپایی به دلیل متوقف شدن پروازهای خارجی کاهش یافته است.»

کریم‌زاده افزود: «در حال حاضر ۹۰فیصد قالین افغانستان به پاکستان انتقال داده می‌شود. ۹۰ درصد قاچاقی انتقال داده می‌شود و سپس از آن‌جا تحت نام دیگر به کشورهای اروپایی صادر می‌گردد.»

محمد امین بیش از ۲۰ سال در شهر هرات دکان قالین‌فروشی داشت، اما امسال مجبور شده است با این پیشه خداحافظی کند.

امین به دویچه وله گفت: «بعد از آمدن طالبان بازار خرید و فروش قالین خیلی افت نموده، به حدی که من سه ماه متوالی نه خرید داشتم و نه فروش و مجبور شدم در این مدت از پول ناچیز پس‌اندازم خرج زنده‌گی‌ام را تهیه نمایم و سرانجام ناچار شدم تا از این حرفه مانند ۲۰ تن دیگر از هم‌مسلکانم خداحافظی نمایم.»

او از بی‌توجهی اداره طالبان نسبت به صنعت قالین انتقاد کرد و گفت: مشکلات در صادرات سبب ‌شده تا وی خسارات زیادی را متقبل شود.

همچنان صادرکننده‌گان قالین در کابل می‌گویند طی یک سال گذشته میزان صادرات قالین به گونه قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است.

غلام فاروق، صادرکننده قالین در شهر کابل می‌گوید: «متاسفانه طی یک سال گذشته هیچ صادراتی نداشتیم، چون طالبان از سوی جامعه جهانی تحریم شدند و حالا قالین افغانستان از طریق پاکستان تحت نام قالین پاکستانی وارد بازار جهانی می‌شود و همچنان سیستم بانک‌داری در افغانستان فلج شده و تاجران نمی‌توانند حواله‌جات پولی قالین خود را از طریق بانک‌ها انجام دهند که این خود مشکلات بزرگی را ایجاد کرده است.»

به دلیل فقر و گرسنگی گسترده در افغانستان، قالین‌بافی یکی از آخرین راه‌های تامین معیشت برای بسیاری خانواده‌هاست. اما بافنده‌گان قالین می‌گویند که کمبود و گران بودن مواد خام، پایین بودن دستمزد و فروش، آن‌ها را نیز با مشکل مواجه کرده است.

منبع:‌ دویچه وله