گرندی:‌ افغان‌ها بزرگترین رقم مهاجرین، پناهجویان و آوارگان داخلی در جهان را تشکیل می‌دهند

سه‌شنبه 22 قوس 1401

فیلیپو گرندی، کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (‌UNHCR) می‌گوید که در حال حاضر افغان‌ها بزرگترین رقم مهاجرین، پناهجویان و بی‌جاشدگان داخلی را در سطح جهان تشکیل می‌دهند.

آقای گرندی در نشستی زیر نام «افغانستان- یافتن راهی برای پیشرفت» که از سوی مجمع جایزهٔ صلح نوبل در اوسلو، پایتخت ناروی،‌ برگزار شده بود، در مورد وضعیت موجود مهاجرین،‌ پناهجویان و بی‌جاشدگان داخلی افغان گفت: «امروز مجموعاً ۶.۵ میلیون افغان یا به حیث مهاجر و پناهجو و یا هم آوارهٔ داخلی به سر می‌برند.»

این مقام سازمان ملل متحد افزود که از جمله یکصد و سه میلیون انسان که امروز در جهان مجبور به ترک خانه‌های‌شان می‌شوند،‌شهروندان افغان بزرگترین رقم مهاجرین و پناهجویان در جهان را تشکیل می‌دهند، رقمی که به گفتهٔ گرندی، پس از جنگ جهانی دوم، بی‌سابقه بوده است.

او افزود که شهروندان افغانستان به دلیل چندین دهه جنگ‌‌های ویران‌گر، خشونت، حکومتداری بد، فقر و تاثیرات آب و هوای بد مجبور به ترک خانه‌و دیارشان شده‌اند.

به گفتهٔ این مقام ارشد ملل متحد، ۴۰ میلیون افغان دیگر که هنوز در افغانستان زندگی می‌کنند و نمی‌خواهند کشورشان را ترک کنند، نیاز به توجه جامعهٔ بین‌المللی دارند.

گرندی گفت:‌«واقعیتی که آن‌ها [افغان‌‌ها] با آن مواجه‌اند، قابل توجه است. فقر فراگیر است و نیمی از افغان‌ها مصئونیت غذایی ندارند.» او تاکید کرد که حقوق زنان و دختران افغان به دلیل «تصامیم بد مردان» به سرعت در این کشور از بین می‌رود.

چگونگی تعامل با طالبان

گرندی در جریان این سخنرانی‌اش سوالی را مطرح کرد که آیا غرب با طالبان تعامل کند یا خیر و اگر بخواهد تعامل کند، چگونه؟

به گفتهٔ این مقام ملل متحد، پس از چندین دهه جنگ و خشونت در افغانستان، تعامل با طالبان برای سیاستمداران غرب مشکل و حساس شده است.

با آن‌هم گرندی گفت:‌«ما انتخابی دیگر جز تعامل نداریم، زیرا پیامد تعامل نکردن حتی بیشتر ناخوشایند است.»

او افزود که اگر تعامل با افغانستان صورت نگیرد، مردم این کشور درد و رنج بشری بیشتری را متقبل خواهند شد و شمار بیشتری مردم مجبور به ترک خانه و دیارشان خواهند شد.

اعتماد سازی برای برگشت مهاجران

این مقام ارشد ملل متحد همچنین گفت که پس از مسلط شدن طالبان بر افغانستان دو بار به آن کشور سفر کرده و با برخی از مقام‌های طالبان ملاقات کرده که آنان خواهان کمک‌های عملی برای بیجاشدگان و در نهایت عودت مهاجرین از سایر کشورها بوده‌اند.

گرندی گفت:‌«بدون اعتماد هیچ کسی بر نخواهد گشت، مگر این‌که آن‌ها و خانواده‌های‌شان احساس مصئونیت کنند. ما به طور دوامدار گفته‌ایم که اعتماد فقط توسط خود طالبان می‌تواند به میان بیاید. حالا مسئولیت آنان است تا از اقلیت‌ها محافظت کنند و با آنان به طور مساوی برخورد کنند. اطمینان حاصل شود که زنان در امان‌اند و دختران فرصت رفتن به مکتب را دارند.»

این مقام ملل متحد همچنین گفت ۲۰ سال قبل زمانی که فرصت وجود داشت، جامعه بین‌المللی ناکام ماند تا افغان‌ها را برای آن‌چه از دیر مدت زمان خواهان آن بودند، کمک کند: معیشت پایدار،‌ خدمات عملی برای همه،‌ زیربناهای ابتدایی،‌ پولیس و قوه‌ٔ‌ قضاییه‌ بااعتماد،‌ ایجاد یک قرارداد اجتماعی واقعی میان دولت و شهروندان‌آن.

گرندی گفت که فراهم‌آوری چنین خدمات «حالا مشکل‌تر» شده است، با آن‌هم تاکید کرد که با وجود همه مشکلات، جامعهٔ‌ بین‌المللی فراتر از کمک‌های بشری در افغانستان در تعامل باشد.

منبع: صدای امریکا