نماینده روسیه در نشست شورای امنیت: تنها گفتگو با امارت اسلامی منجر به خروج از بن‌بست خواهد شد
شنبه 9 جدی 1402
نماینده روسیه در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره افغانستان گفته است که موضوع افغانستان تنها در صورتی می‌تواند از بن‌بست خارج شود که گفتگوی منسجم و صبورانه با امارت اسلامی وجود داشته باشد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا)- کابل: روسیه در این نشست که دیروز (جمعه، ۸ جدی) برگزار شد، به قطعنامه شورای امنیت درباره اجرای پیشنهاد‌های گزارش فریدون سینیرلی اوغلو، ارزیابی‌کننده مستقل افغانستان رأی ممتنع داده است.
آنا اوستین نیوا، معاون نماینده دایم روسیه در سازمان ملل پس از رأی‌گیری گفته است که بسیاری از ایده‌های گزارش بازتاب رویکردهای کلی بازیگران منطقه‌ای در قبال افغانستان است.
این دیپلومات روسی افزوده است از این‌که قطعنامه شورای امنیت که به موضوعات «مبرمی» مانند مقابله با تهدیدات تروریستی و مواد مخدر، کمک‌های بشردوستانه، حقوق بشر، اهمیت ایجاد ساختار و نقشه‌راه می‌پردازد استقبال می‌کند، اما توصیه‌ها باید «به‌صورت صبورانه و جامع، از جمله در مشورت با طالبان مورد بحث قرار گیرد.»
او تأکید کرده است که ارزیابی هوشیارانه از وضعیت میدانی با در نظر گرفتن واکنش امارت اسلامی مهم است.
آنا اوستین نیوا گفته است که تلاش برای تحمیل روندها و عمل به خواست دیگران در افغانستان، حتی تحت نظارت سازمان ملل متحد، نتیجه معکوس داشته و «تاریخ افغانستان سابقه غم‌انگیزی از این‌گونه اقدامات و پی‌آمدهای آن دارد.»
او اضافه کرده است که دبیرکل سازمان ملل در هنگام تعیین یک فرستاده ویژه با امارت اسلامی مشورت کند و نظرات همه اعضای شورای امنیت را نیز در نظر بگیرد. به‌گفته این دیپلومات روسی، «این یک شرط اصولی است.»
آنا اوستین نیوا گفته است: «ما متقاعد شده‌ایم که موضوع افغانستان تنها در صورتی می‌تواند از بن‌بست خارج شود که گفت‌وگوی منسجم و صبورانه با مقام‌های دفکتو (طالبان) وجود داشته باشد و برخی از کمک‌کنندگان غربی از لفاظی‌های معمول خود دست بردارند و دست از دستکاری با کمک‌های بشردوستانه بردارند.»
چین هم به قطعنامه دیروز شورای امنیت رأی ممتنع داده است.
پیش‌نویس این قطعنامه از سوی جاپان و امارات متحده عربی پیشنهاد شده بود.
در این قطعنامه از کشورهای عضو سازمان ملل متحد و سایر «ذی‌نفعان» خواسته شده است که توصیه‌های «ارزیابی مستقل افغانستان» را برای افزایش مشارکت بین‌المللی به شیوه منسجم‌تر، هماهنگ‌تر و ساختارمند‌تر در نظر بگیرند.
