کابل - برپایی مراسم احیای شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان
شنبه ۳ ثور ۱۴۰۱
شب بیست و یکم رمضان! شبی که دو مناسبت در آن باهم گره خورده. یکی به روایتی شب نزول قرآن و دیگری شب شهادت امام علی (علیه السلام). از این شب با احیای شب قدر در حوزه علمیه خاتم النبیین (صلی‌الله علیه وآله وسلم) نیز گرامی‌داشت شد.
عالمان دین می‌گویند، امیرمؤمنان در کنار فضائل مشترک با ائمه اطهار؛ دارای فضائل منحصر به فرد نیز بود؛ در عدالت، شجاعت و عبادت.
بیست و یکم ماه مبارک رمضان مصادف است با یکی از شب‌های قدر که امام علی (علیه السلام) به شهادت رسید. شبی که نه تنها امام حسن، امام حسین؛ زینب و کلثوم (علیهم السلام) یتیم شدند، بلکه صدها فقیر و درمانده دیگر در کوفه پدر معنوی‌شان را از دست دادند.
با شهادت امام علی(ع) دیگر از شیر و خرمای شبانه برای یتیمان کوفه خبری نیست. باورها این است که شهادت امام علی(ع) در شب قدر بیان‌گر فضیلت و جایگاه ایشان نزد خداوند متعال است.
با این حال، شب قدر شب مناجات و دعا است. شب نزول قرآن که عبادت در آن به منزله هزار ماه گفته شده. شبی که مؤمنین، خداوند را به یک هزار و یک اسم و صفت‌اش صدا می‌زنند در دعای جوشن کبیر.
دعای جوشن کبیر که دارای صد بند است، از آن به‌عنوان زرهی در برابر آتش جنهم یاد شده و بیشتر در شب‌های قدر تلاوت می‌شود. احیاکنندگان شب قدر پس از هر بند آن، از خداوند رحمان (جل جلاله) طلب مغفرت و نجات از آتش جهنم می کنند.
بخش دیگر از اعمال شب قدر، برپا کردن نماز است و سجده به درگاه الهی!
با این حال با رفتن امام علی(ع) دامن عدل و داد هم برچیده شد، اما آن‌چه زنده است، فریاد «بعلی بعلی» در میان پیروان حیدر کرار است.
منبع: تمدن
